مخلوج

کپی کردن مطالب این وبلاگ بدون لینک به اصل مطلب را به شدت محکوم می‌نمایم

توضیح: من نه وابسته رژیم هستم و نه قصدم سعی در مثبت جلوه دادن فضای بسیار دهشت آور حاکم بر ایران است. با خواندن بعضی نظرات زیر فیلم مذکور مو بر بدنم راست میشد و برای اولین بار از وقوع تغییر یا انقلاب یا هر چیزی شبیه آن در ایران ترسیدم. احساس کردم اگر بار دیگر انقلابی در ایران اتفاق بیافتد باز هم مصداق آتش چو گرفت خشک و تر میسوزد خواهد بود و همین کسانی که من روشنفکر می پنداشتمشان حاضرند صدها برابر بدتر از جنایتهای این رژیم را به خودشان برگردانند. دنیای دلگیری است.


یکی دو روز قبل فیلمی در سایت بالاترین ارسال شد و مورد استقبال شدید بسیاری قرار گرفت. من معمولا علاقه ای به دیدن صحنه های خشونت آمیز ندارم و از دیدن این فیلم هم صرف نظر کردم. تا اینکه امروز دیدم حدود 400 رای و نظر گرفته و مشتاق شدم آنرا ببینم. موسیقی عجیبی روی آن گذاشته بودند که به شدت سعی در تاثیرگذاری بر روی مخاطب داشت. فیلم را دوباره نگاه کردم و سه باره... چیزی در آن وجود داشت که برایم غیرقابل باور می ساختش. با تجربه اندکی که از بررسی زبان بدن (body language) داشتم توانستم چند مورد از نشانه هایی که قبول صحت فیلم را برایم دور از ذهن می ساخت پیدا کنم.

1. فکر میکنید وقتی در معرض تهدید و آسیب قرار داشته باشید چهره شما چگونه است؟ چه نشانه هایی در آن دیده میشود؟ حتما تا کنون شخصی که به دلیلی هراسان باشد را دیده اید. فکر میکنید ممکن است کسی در حال آزار دیدن و شکنجه شدن باشد و در همین زمان تبسم بر لبانش نقش ببندد؟


خوب... ممکن است بگویید شکه شده... یا به حماقت شکنجه گرانش میخندد. بله. از لحاظ روانشناختی این ممکن است! ضمنا دقت کنید که تنها برش (کات) فیلم در همین لحظه و پس از این لبخند صورت میگیرد که در هیچ کدام از فیلمهای واقعی موبایل چنین چیزی دیده نمیشود زیرا به طور معمول اهمیت محتوی فیلمهای موبایل از ویرایش آنها کمتر است.


2. نشانه عجیب دوم که در ثانیه 38 فیلم جلب توجه میکند، اشاره (gesture) خاراندن پشت سر شخص مورد آزاد است. این نشانه یکی از علائم بی حوصلگی و سردرگمی است و معمولا در مواقعی که انسان سعی در یادآوری موضوعی داشته باشد و یا نسبت به مسئله ای مشکوک یا بی علاقه باشد اتفاق می افتد که کاملا با مضمون این فیلم کاملا متضاد است.


ممکن بود این حرکت کاملا غیر ارادی باشد ولی اشاره بعدی مهر تاییدی بر این تحلیل است. جوان پس از خاراندن موهایش و در حالیکه هنوز مشغول شکنجه شدن نوک انگشتهایش را نگاه میکند که به طور قطع حاکی از اعصاب راحت او دارد.


3. هنوز کافی نیست؟ به نظر شما امکان دارد کسی در وضعیت بسیار نامساعد و آزاردهنده ای قرار داشته باشد و در عین حال به نظافت محیط هم توجه کند؟ در ثانیه 18 فیلم جوان پس از اینکه تعارف موی کنده شده اش به مامور برای انداختن آن به بیرون نتیجه نمیدهد...


شخصا اقدام به پرتاب آن به بیرون اتاق کرده و با خونسردی کامل به شکنجه گاه بر میگردد.


بگذریم از انگشترهای (بدون نگین عقیق و...) نسبتا بزرگی که در دست راست یکی از شکنجه گران است که نیروی انتظامی قاعدتا اجازه پوشیدنشان را به ماموران خود نمیدهد و فیلم صدا ندارد و فیلم کات خورده است و اینکه اگر قصد از ضربه زدن با سنگ روی میله (به جای چیدن موهایش) آزار دیدن جوان است هیچ نشانی از درد در جوان به چشم نمیخورد و کاربری که این لینک را ارسال کرده روز قبل در بالاترین عضو شده و خط فکری شخصی که لینک را در یوتیوب پست کرده کاملا مشخص است و...!
قضاوت با خودتان.
من به هیچ عنوان قصد دفاع یا انتقاد از گروهی خاص را نداشتم و این بررسی نظرات شخصی من بود. به امید روزی که تحت هیچ شرایطی چشمانمان را به روی واقعیت نبندیم چرا که واقعگرایی بهترین مذهب است! بازیچه دست جمهوری اسلامی هستیم، بازیچه دست کسانی که مردم را تشویق به ریختن چسب در قفل در مغازه ها و میخ بر کف خیابان میکنند نشویم!
متاسفانه فرصت برای ذکر منابعی کامل نداشتم. ولی کتاب زبان بدن که به فارسی نیز ترجمه شده منبع بسیار خوبی برای این مطلب است. ضمنا با جستجوی
Body Language Uncertainty Gestures و fear gestures به نتایج مشابه خواهید رسید.