ما هر چی میایم مثبت ببینیم و بنویسیم، هی منفی میاد جلو چشممون. ولی اول مثبته رو بگم، دستشون درد نکنه به هر حال این فوتبال رو بدون هزینه اضافه و ویژه پخش میکنند رو همین تلویزیون فکسنی ما... درسته ماهی 25دلار براش میدیم و 24ساعته داره تبلیغ به خورد ملت میده، ولی توی انگلیس برای دیدن هر ورزشی غیر از بیلیارد (اسنوکر) باید کلی پول کانال ورزشی میدادی!

یکی از حرفهایی که زیاد دیدم و شنیدم در مورد کانادا "رانندگی عالی" کانادایی هاست... والا این جایی که ما هستیم که اصلا از این خبرها نیست، نمیدونم اگر توی روستاهای با 200نفر جمعیت مردم خیلی مراعات هم رو میکنند. ولی توی شهرهای بزرگ (که به نظرم با عرض تاسف به دلیل میکس شدید فرهنگی به خصوص از نوع خاورمیانه‌ای‌اش هست) اصلا اوضاع رانندگی مساعد نیست و همین چند روز پیش در راه کار چلوی چشمم موتوری چراغ قرمز رو با سرعت هر چه تمام رد کرد و نزدیک بود پیرمردی بینوا رو روی خط عابر پیاده به لقاالله بفرسته... بدبخت رسما داشت سکته میکرد.

مسئله خیلی خیلی جالب دیگه هم اینکه تا وقتی همه چی رو به راهه و ترافیک جریان عادی‌اش رو داره همه خیلی متشخص و مدرن تشریف دارند. اما امان از اینکه یک مشکلی پیش بیاد و یک خیابون بسته بشه و ترافیک درست بشه. کم کم بوق زدن و جلوی هم پیچیدن و... شروع میشه و هر چی میگذره بدتر میشه. یک روز کل مسیر کار تا خونه ترافیک شده بود چون ساعت 5 عصر خیابون اصلی رو بسته بودن داشتند آسفالت میکردند!!! آقا میومدی و میدیدی ملت چه فرهنگ و عشق و محبتی برای هم حواله میکنند :))))

یکی دو تا منفی دیگه و یک مثبت کوچولو بود که یادم رفت. سرم همچنان با کار گرمه ولی کارم رو خیلی دوست دارم خوشبختانه! هفته پیش سر نهار همکارام بهم گفتند خیلی شانس آوردی همچین کاری به این سرعت پیدا کردی... همشون به سلامتی پله‌های ترقی کانادایی رو از ظرف شستن و لباس فروشی تا کار در فرش‌فروشی ایرانی!! طی کرده بودند و به نظرشون دولت اینجا بیشتر مهاجر کارگر میخواد تا نیروی متخصص که ادعاش رو میکنه! خلاصه که اینجوری...

شاد باشید

Labels: فرهنگ, کانادا